Łączna liczba wyświetleń

poniedziałek, 30 stycznia 2012

Lubelskie koksowniki



    Wydaje mi się, że jednym z pierwszych artykułów poruszanych na nowopowstającym blogu był właśnie koksownik na Pl. Litewskim. Cóż historia kołem się toczy - może i dosłownie gdy też i o nie chodzi. Bo oto co robić przy trzaskającym mrozie, gdy nawet najnowocześniejszy przystanek MPK nie posiada ogrzewania podłogowego? Wystawiamy koksownik! Pomysł wydaje się rodem zaczerpnięty z epoki szarego socjalizmu, a jednak ma swoje praktyczne i proste uzasadnienie. 
       Jak widać na zdjęciu drugim z koksownika korzystają i ludzie i zwierzęta. 

sobota, 28 stycznia 2012

Lubelskie gołąbki


       Nie chodzi mi tutaj o potrawę kulinarną lubelszczyzny (o których na www.olublinie.pl), ale o ptaszki miejskie, przez jednych kochane, przez innych (posiadaczy aut) znienawidzone. 
       Dzisiejszego mroźnego poranka (- 12 C) "ptaszki miejskie" musiały sobie jakoś radzić strosząc piórka i nadymając się w słabych promieniach styczniowego słońca. Tuż obok sprzedawca ziarna (2 zł od paczuszki) również nastroszony oczekiwał na nabywców, którzy sypną im trochę paszy, a jemu gotówki. 
       Pomijając gołębie, myśl moja pomknęła do wiosny i łabędzi, którymi jak co roku Miasto zasiedlało Ogród Saski. Cóż, dwa lata temu ptasia grypa stała się doskonałym pretekstem aby pozbyć się ich (na zawsze?) ze stawiku. Skonstruowany dla nich domek przejęły kaczki.

środa, 25 stycznia 2012

Ulica Zielona Spalona

 
        Nie wiem jak zapatrywać się na pogorzelisko w centrum miasta. Co ciekawe wędrując jego ulicami coraz częściej negatywnie się zaskakuję. I to w momencie gdy wydawało się, że niby już wszystkie tego rodzaju atrakcje widziałem, a nagle..!
         W wyniku katastrofy budowlanej - pożaru, który strawił wszystko oprócz ceglanych ścian budynku przy ulicy Zielonej w Lublinie, powstał "hotel dla osób bezdomnych" zapraszając szeroko otwartymi wnękami po oknach i drzwiach. Wydawało by się, że kilka desek na krzyż załatwiło by sprawę i spełniło na jakiś czas funkcję zabezpieczenia. Jak nie to może ruderę ogrodzić, a może przejechać się po niej buldożerem?
       Mądry Polak po szkodzie, tylko po której?

wtorek, 24 stycznia 2012

O Lublinie!

     Szanowni czytelnicy, szczególnie miło mi poinformować, że wspólnie z kolegą Rafałem ze znanej już Wam Jaskini Merlina oraz z zaprzyjaźnionymi dziennikarzami rozpoczęliśmy uruchamianie serwisu internetowego dotyczącego Naszego Miasta. Rozpoczęliśmy już beta testy strony i dzięki życzliwości firmy www.rso.pl oraz wielu osób zbliżamy się wielkimi krokami do pełnego otwarcia serwisu!  
       Wiemy, że sukces i powodzenie zależy przede wszystkim od Was, dlatego prosimy o pomoc, nadsyłanie materiałów oraz o krytyczne - ale i pozytywne uwagi. 
       Chcemy aby serwis olublinie.pl był przyjazny użytkownikom, aby osoby go odwiedzające mogły dowiedzieć się więcej o miejscach i osobach z nimi związanych, o historii i przyszłości Koziego Grodu. Wierzymy, że tworzymy serwis dla dobra społeczności Miasta i jego okolic. Pojawienie się serwisu nie wpłynie ujemnie na prowadzenie bloga, który stanie się (po pełnej ewolucji serwisu) jego idealnym dopełnieniem. Należy pamiętać, że to dzięki Wam czytelnikom BlogLublin stał się nr 1 na liście - czego chciałbym życzyć naszemu nowemu serwisowi!
       Kontakt z nami pod adresem redakcja@olublinie.pl.

       Życzcie powodzenia i zapraszamy na www.olublinie.pl !

niedziela, 15 stycznia 2012

Kino Kosmos w Lublinie - przed rozbiórką





       Temat Kina Kosmos poruszałem już na blogu. Teraz sprawa jest jasna - nie ma już tematu bo nie będzie w tym budynku kina, bo budynku nie będzie. Wkrótce zostanie rozebrany, a na jego miejscu postawią biurowiec. 
       I dobrze - powiedzą oczarowani lubelskim multipleksem, ale ja byłem zaczarowany tym właśnie starym kinem, w którym obejrzałem wiele hitów światowego kina. Obejrzałem tu także różne gnioty, ale jego atmosfera pozwalała mi to godnie przeżyć. Miękkie fotele, olbrzymia sala kinowa, spory ekran - wszystko to sprawiało, że w latach świetności kino wypełniało się po brzegi. Tak, Kosmos w Lublinie dominował, były też inne kina ale on był wielki, był największy. 
       Teraz jego wielkość stała się przedmiotem finansowego pożądania; plac w centrum miasta stanowi łakomy kąsek. Czemu tu się dziwić, jak usłyszałem; nikt nie będzie firmował nierentownego kina, bo inwestując pieniądze, trzeba na tym zarobić. A zarobić można na jego wyburzeniu i budowie przynoszących zyski lokali pod biura, siedziby banków, apartamenty, parking.
       Popatrzmy więc ostatni raz na budynek po kinie, które przez dziesiątki lat bawiło lublinian.

       Więcej zdjęć już wkrótce w serwisie www.olublinie.pl

sobota, 14 stycznia 2012

Kolejowy most na Bystrzycy - ostatnia sesja





        W dniu dzisiejszym wybrałem się zobaczyć po raz pierwszy i po raz ostatni most kolejowy na Bystrzycy. Postawiony w roku 1898 służył do chwili obecnej, jednak według przeprowadzonych ekspertyz jego remont okazał się nieopłacalny, a dalsza eksploatacja zagrażała bezpieczeństwu przejeżdżających składów. Sprawa została przesądzona, rozbiórka już się rozpoczęła, a w pobliżu ustawiono jego następcę (ostatnie zdjęcie).
       Nie wiem, jaki jest średni okres "życia" podobnych mostów, wydaje mi się jednak, że odpowiednio konserwowany i remontowany mógłby służyć przez kolejne 114 lat. Czy wobec odchodzącego w niebyt mostu można być sentymentalnym? Wydaje mi się, że tak, tym bardziej iż był niemym świadkiem historii naszego miasta.


piątek, 13 stycznia 2012

LSS Społem Koziołek w Lublinie


       LSS Społem "Koziołek" przy ul. Lipowej 2 w Lublinie, każdemu z nas jest z pewnością dobrze znany. Obecnie stanowi alternatywę dla okolicznego dyskontu przy ul. Wieniawskiej i sklepu spożywczego w pobliskiej galerii przy ul. Lipowej. Supermarket zajmuje miejsce, które w przyszłości zostanie zabudowane i gdzie powstanie biurowiec. Na dole zaplanowano miejsce dla "nowego Koziołka", którego właściciel nie zmieni się.
       Obecny blaszak (jak pamiętamy - prowizorka najdłużej się trzyma) nie budzi mojego i chyba niczyjego sentymentu. Z pewnością jednak w żadnym wypadku nie chciałbym aby delikatesy te zlikwidowano całkowicie, dlatego ich pozostawienie w nowej formie stanowi w tym wypadku dobry pomysł, na którym powinni skorzystać wszyscy. 
       Tymczasem zdjęcie utrwala element krajobrazu, który przez wiele długich lat był tu obecny, a jak długo jeszcze tu pozostanie - czas pokaże. 
       Ciekawostka. Na dachu Koziołka, znajduje się neon "Społem"- relikt czasów PRLu, chyba jeden z niewielu, jeżeli nie ostatni pozostawiony w Lublinie.

Hotel, który nie istnieje. Victoria w Lublinie




       Część lublinian nie zdaje sobie sprawy, że w centralnej części naszego miasta stał Hotel Victoria mieszczący się przy Krakowskim Przedmieściu 40. Bombardowanie Lublina w dniu 9 września 1939r. zakończyło okres jego świetności przyczyniając się do jego koniecznej rozbiórki w 1945r. A zaznaczyć należy, iż był to jeden najlepszych hoteli w mieście. Gościem jego był m.in. Józef Piłsudski podczas swojego pobytu w Lublinie w roku 1924. 
       Na miejscu po Victorii do dnia dzisiejszego nic nie powstało, w centrum miasta mamy natomiast dosyć spory, niezagospodarowany plac. Na chwilę obecną istnieją projekty jego zabudowy z jednoczesną likwidacją Domu Towarowego "Sezam".
       Co tu powstanie, czas pokaże - prawdopodobnie kolejna galeria handlowa.
       

czwartek, 12 stycznia 2012

Czarno to widzę...


       Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Na drzwiach frontowych głównych zawieszono wielką czarną kartę z napisem "wejście do kasy". Już na sam jej widok potencjalnego widza ogarnia czarna rozpacz. Czy bilety od nowego roku tak podrożały? Na litość Boską... strach tam zaglądać. 
       Odkąd pamiętam, głównym wejściem (na zdjęciu) wchodziliśmy do Teatru. Za nim znajdowało się już wszystko inne; foyer, barek, szatnia, kasa, korytarz prowadzący na salę widowiskową. 
        Tymczasem wejście główne stało się wejściem do kasy? Proszę teraz o oznaczenie wejścia do Teatru.

środa, 11 stycznia 2012

3 go Maja po remoncie.




       Dlaczego na blogu nie pisałem wcześniej o remoncie ulicy 3 go Maja? Otóż wszystkie regionalne gazety zajmowały się tym tematem wystarczająco często, na bieżąco informując o postępach prowadzonych tam prac. Temat stał się oklepany i oczytany. Natomiast dziś możemy podsumować remont ulicy, na co dzień komunikacyjnie obciążonej. Jak każdy chyba zauważył przebiegł on sprawnie, a to dzięki wykonującej prace firmie oraz dzięki sprzyjającej pogodzie. Oczywiście nie obyło się bez atrakcji w postaci bombowych wykopków (pociski moździerzowe) oraz nienaniesionych na żadne plany podziemnej plątaniny kabli oraz rur. 
       Ulica 3 go Maja zyskała sygnalizację świetlną, dzięki której piesi wkraczając na przejście nie ryzykują już tego swoim życiem. Autobusy komunikacji miejskiej otrzymały bezkolizyjne wjazdy w zatoki przystankowe, wylot z Dolnej 3 Maja przez ulicę Solidarności połączył się w prostej linii z ulicą Bolesława Prusa. Co ciekawe, zadbano również o drzewa, których system korzeniowy został odpowiednio dotleniony (pomarańczowe rury przy pniach). 
       Pozostaje życzyć sobie prostej drogi, mniej korków i aby dziury zbyt wcześnie się tu nie pojawiły!

Lublin wg. zespołu Whisky.

Lublin. To nasze miasto! Zespół Whisky.
     
       Cóż, stało się. Doczekałem się, piosenki o Lublinie, która nie zanudza, nie jest patetyczna, a działa pobudzająco na zmysły i wrzuca pozytywną dawkę dobrego humoru już na samym starcie. 
       Słuchając jej utwierdzam się w przekonaniu, że Lublin wygląda lepiej gdy mówimy (śpiewamy) o nim, o nas wprost bez owijania w bawełnę, bez zbędnych ozdobników. Dodatkowo rytm i sposób montażu klipu sprawia, że sam Kozi Gród zaczyna tętnić w niej autentycznym życiem.
        Świetna robota, życzę dalszych sukcesów (w Lublinie?) i polecam!

niedziela, 8 stycznia 2012

Spadł śnieg i... stopniał.


       Niewątpliwie dodatnia temperatura w zimie ma swoje dobre strony. Otóż jako odbiorcy ciepła, uzależnieni, od elektrociepłowni lub samodzielnie ogrzewający własne mieszkania, ponosimy tego niemałe koszty. Tymczasem łagodna zima, stała się naszym sprzymierzeńcem i jeżeli dalej taka pogoda się utrzyma pozwoli nam ona zaoszczędzić parę złotówek, które z pewnością będziemy mogli przeznaczyć na bardziej zbożny cel - w przyszłości. 
       Jak jednak wytłumaczyć dzieciakom brak śniegu w zimie? Przygotowane sanki, czekają aby pod ich płozami zaskrzypiał śnieg, a ja sam także wyglądam opadu białego puchu każdego dnia. Zapomniałem przy tym wszystkim o uciążliwości odgrzebywania samochodu spod grubej warstwy śniegu, którą zafundowała nam poprzednia zima, oraz niemal zapomniałem o ubiegłorocznych mrozach. 
       I nagle dzisiaj - popadało! Lecz przy + 3 C ulicami znów popłynęła woda. 
       Szkoda. 
       Chyba tylko gawron zza okna, ma  na ten temat stałą, wyrobioną opinię. 

czwartek, 5 stycznia 2012

Było i nie ma. Czyli krótka historia intrygującego graffiti w Lublinie.





       Z mieszanymi uczuciami podchodzę do różnego typu "twórczości" na ścianach. Tu jednak przemówiły artystyczne dusze. Namalowany, a może raczej stworzony w 2008 roku w ramach Lubelskiego Festiwalu Graffiti przez artystów grafficiarzy świat fantazji ożywił dotąd szary mur oddzielający obecną Szkołę Sądownictwa i Prokuratury (dawniej Pałac Morskich) od Centrum Kultury przy ul. Peowiaków.
      Malowidło nie było niszczone przez wandali, zdobiąc (do chwili obecnej) tą część naszego miasta oraz nadając jej jednocześnie niecodziennego charakteru. Jego powstanie wymagało pomimo samej pracy sporego wkładu finansowego, stąd na jego części widać loga sponsorów, a i miasto wysupłało na ten cel "parę groszy".
       Graffiti trwało by w niezmienione postaci lat jeszcze kilka, gdyby nie pomysłowa firma remontująca budynek. Otóż nie mogąc/nie potrafiąc/nie chcąc zamienić koparki, na mniejszą (tzw. minikoparkę),  mogącą bez najmniejszego trudu przejechać bramą od strony Krakowskiego Przedmieścia postanowiono rozwalić kawał muru tak aby tym (chytrym?) sposobem przepchnąć się do budynku. Jak uradzono tak zrobiono.
Z tego miejsca nie życzę dalszych "podobnych sukcesów"; mam nadzieję, że firma która mur rozwaliła, po jego planowanej odbudowie, odmaluje również zniszczone części graffiti. Trzymam kciuki! 

środa, 4 stycznia 2012

Lubelski Zamek z Lwowskim Lwem



       Na temat lubelskiego zamku w samym internecie znajdziecie tak wiele opracowań, że samo ich powielanie na moim blogu z pewnością nic nowego nie wniesie. 
       Powyższe zdjęcia zrobiłem na pięć dni przed wigilią i to akurat w czasie gdy poprószył śnieg. Tymczasem obecna aura z temperaturą + 6 C i codziennie padającym deszczem wzbudza mieszane uczucia lublinian zastanawiających się nad wyjątkowo brzydką wiosną tej zimy. Ale zbaczam z tematu. 
       Otóż wśród losowej grupy znajomych lublinian, zrobiłem krótki sondaż, dotyczący pytania; czy odwiedziłaś(eś) Muzeum na Zamku, czy zwiedziłaś(eś) zamkową kaplicę i czy w ogóle byłaś(eś) na zamku? Cóż, efekt okazał się naprawdę mizerny. Na dziesięciu "respondentów" trzech rodowitych lublinian odwiedziło muzeum "kiedyś" (czas dalszy nieokreślony). Jedna z osób zwiedziła zamkową kaplicę, natomiast siedem zaszczyciło jego mury przechadzając się dziedzińcem. Z ciekawostek dodam, że wśród tych znajomych więcej zwiedziło Wieżę Eiffla w Paryżu niż rodzimą atrakcję jaką jest Lubelski Zamek. 
       Po co o tym piszę? Otóż okazuje się, że wolimy w czasie wolnym wybrać się za miasto (nie chodzi mi tu o wyjazd do Francji lecz o weekendowe "atrakcje"), niż to nasze miasto trochę lepiej poznać, do czego rzecz jasna zachęcam. 
       

       Lew przed lubelskim zamkiem odsłonięty został w 75 rocznicę zwycięskich walk o Lwów i stanowi replikę podobnych rzeźb, stojących dawniej na cmentarzu Orląt we Lwowie. Wykuta dewiza "Semper Fidelis", nadana została Miastu w 1658r.  
       Spoglądając na ten napis, tak trochę zazdroszczę Lwowowi tego pozytywnego patosu, którego wydaje się nam nieco brakuje; ale być może wraz z pomnikiem blask jego chwały spłynie i na nasz lubelski grunt.