Łączna liczba wyświetleń

poniedziałek, 26 marca 2012

Na uboczu. Pomnik przy ul. Jaczewskiego w Lublinie.



     Przy ul. Jaczewskiego w Lublinie, niedaleko wjazdu do Szpitala Jana Bożego stoi niewielki obelisk upamiętniający zwycięstwo wojsk polskich pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego i wojewody wileńskiego Sapiechy w roku 1656. Z daleka pomnik wygląda jak niewielka kapliczka, nieco może wrośnięta w ziemię. Jego historia jest jednak równie stara jak wypisana na niej data, a więc sięgająca 1656r. Sama tabliczka została zamontowana podczas jego restauracji w 1910r. zmieniając pierwotną "pamięć" monumentu. Bo oto pomnik ten ustawiony został przez żołnierzy szwedzkich upamiętniających śmierć swojego pułkownika, który miał polec w walce z wojskami Sapiehy.
      Obecnie (nieco skromnie) monument przypomina o wyzwoleniu Lublina spod okupacji Szwedzkiej w dniu 12 kwietnia 1656r. 

wtorek, 20 marca 2012

Pałac Rządu Gubernialnego w Lublinie


       W 1861 roku ukończono budowę Pałacu Rządu Gubernialnego w Lublinie według projektu Juliana Ankiewicza. Rozpoczęto ją w roku 1859, a koszty (nawet jak na tamte czasy) były dla ówczesnej lubelskiej Gubernii znaczne, dlatego pokryto je z bankowej pożyczki. Budynek stanął na "najpiękniejszym placu Lublina", wcześniej należącym do ojców Bonifratrów mieszczącym dawny cmentarz kościoła i ogrody. Zaprojektowany z rozmachem przetrwał do naszych czasów w praktycznie niezmienionej formie. Jednak stan jego na dzień dzisiejszy nawet po dosyć pobieżnych zewnętrznych oględzinach uznać możemy jako zły. Cóż, widocznie UMCS w Lublinie - Wydział Psychologii, który jest jego obecnym gospodarzem nie jest zainteresowany przeprowadzeniem właściwego remontu. A szkoda, bo oto wszędzie wokół, niemal każda instytucja korzysta z dobrodziejstw dofinansowań z funduszów Unii Europejskiej na restauracje zabytkowych budynków! Wydaje mi się, że ten "nastrojowy wygląd" sprzyja studiom psychologicznym, które (jak wiemy) muszą mieć nieco "mrocznej otoczki".
      Pałac w czasie wiosenno - letnim jest słabo widoczny, skutecznie zarośnięty zielenią od strony ulicy 3go Maja oraz Placu Litewskiego. A szkoda bo akurat w tym wypadku jego wygląd być może zawstydził by gospodarzy, a po remoncie (?!) stanowiłby widoczną architektoniczną perełkę Lublina. 
       Dla obserwatorów - od Placu Litewskiego na zwieńczeniu elewacji pozostawiono widoczny gustowny socrealistyczny dodatek "Nauka w służbie ludu". 

wtorek, 13 marca 2012

Matka Boska Gruźlicza. Matka inna niż wszystkie.



     
       Figurka Matki Boskiej ustawiona jest tyłem do ulicy Sierocej, a frontem do Wojewódzkiej Przychodni Gruźlicy i Chorób Płuc Szpitala Jana Bożego w Lublinie. Lublinianie nazywają ją Matką Boską Gruźliczą i choć nie stoi bezpośrednio na terenie szpitala, a przed jego ogrodzeniem, z całą pewnością duchowo do niego przynależy. Ilekroć ją widzę, nie mogę przejść obok niej obojętnie. Widzę w wyobraźni chorych, którzy ze szpitalnych okien kierowali ku niej swój wzrok i modlitwy, oraz widzę odwiedzających, którzy z jej perspektywy spoglądają na szpital.
    Moim zdaniem jest to jedna z ciekawszych figur Matki Boskiej w Lublinie, nie mam natomiast informacji na temat daty jej powstania lub czy figura ustawiona została na terenie Szpitala, a dopiero później znalazła się za ogrodzeniem, a może zawsze była w ten sposób ustawiona?
      

poniedziałek, 12 marca 2012

Wizyta Prezydenta RP w Lublinie





     Przed godziną ósmą rano, przed Hotelem Lublinianka w Lublinie ustawiać zaczęły się policyjne radiowozy oraz funkcjonariusze BOR. Rozpoczęło się sprawdzanie samochodów, którymi kolumna prezydencka udać się miała na drugą część wizyty w Lublinie. Długo czekać nie musiałem, pojawił się Prezydent Bronisław Komorowski, wsiadł do opancerzonego Mercedesa S klasy i odjechał.
   Na miejscu nie zabrakło osób podobnie jak ja zatrzymanych tym wydarzeniem. Każdy musiał dodać swoją kąśliwą uwagę, skierowaną w osobę lubelskiego gościa. Pomyślałem sobie, że jest to nie na miejscu, bo niezależnie od naszych przekonań politycznych jest on Głową Państwa Polskiego, które reprezentuje, a my powinniśmy to uszanować. Każdy z nas w przyszłych wyborach prezydenckich będzie mógł o tym zadecydować.
     Z drugiej strony na plus należy zaliczyć, że wizyta trwa całe dwa dni, co jak na Lublin jest wynikiem dobrym. Czy zmieni ona coś na korzyść Lublina i naszego województwa, czy pozostanie tylko kurtuazyjnym dodatkiem do naszego dnia codziennego?
      

niedziela, 4 marca 2012

Biernackiego 22 w Lublinie



      
        Budynek przy ul. Biernackiego 22 w Lublinie zdecydowanie wyróżnia się swoim czerwonym ceglastym murem od otoczenia. Większość z nas zakwalifikuje go jako stare zawalisko, na które żal będzie przeznaczać pieniędzy celem przeprowadzenia koniecznego remontu. Ot, taki gargamel w powoli zmieniającej się in plus dotychczas zaniedbywanej części miasta. 
        Ale i on ma swoją historię sięgającą początku XX wieku - w tym wypadku powiązaną z osobą właściciela Jana Kleniewskiego - prekursora nowoczesnego rolnictwa na ziemiach polskich. Jan Kleniewski wraz z bratem Władysławem wydatnie pomnożył otrzymany od swoich rodziców niemały już wówczas majątek. Widoczny na zdjęciach budynek był jedną z kilku suszarni chmielu, jakie Kleniewski posiadał na terenie kraju, stanowiącą w swoich czasach ułamkową część jego majątku, skoncentrowanego na produkcji i przetwórstwie. 
     Obecnie budynek - wspomnienie po swoim znakomitym właścicielu, niszczeje. Być może doczekamy dnia, gdy Miasto nie zastanawiając się specjalnie nad nim i powiązaną z nim historią zadecyduje o jego wyburzeniu. A i niektórym z nas specjalnie przykro z tego powodu nie będzie spoglądając na jego poniszczone ceglane mury.