Ciemno wszędzie, głucho wszędzie

    Jesienne i zimowe (już wkrótce) wieczory nadchodzą szybko, a dzień wstaje późno. Park Saski w Lublinie wyludnia się w związku z tym dużo szybciej. Kiedyś spacerowali tu ludzie z psami już przed 6tą rano, wieczorami wielu czuło się bezpieczniej gdy zobaczyło idącego alejką człowieka z psem. Za dnia dzieci i zwierzaki ganiały się między drzewami, a starsi ludzie siadali ze swoimi czworonożnymi równolatkami na ławkach w parku wiodąc polityczne dysputy. Park Saski żył więc o każdej porze roku, dnia i nocy. Obecnie przez wprowadzony przez Ratusz zakaz spacerowania z psami w saskim tylko pory dziennego szczytu wprowadzają do niego życie. W pozostałych godzinach jest on opustoszały i przypomina raczej romantyczny obrazek, tyle, że bez życia.
    Może o to chodziło?

Chór:

Ciemno wszędzie, głucho wszędzie,

Co to będzie, co to będzie?

Guślarz:

Zamknijcie drzwi od kaplicy,

I stańcie koło truny;

Żadnej lampy, żadnej świecy,

W oknach zawieście całuny,

Niech księżyca jasność blada,

Szczelinami tu nie wpada,

(...)

                                                      Dziady Cz. II Adam Mickiewicz